Drugi film włoskiego reżysera Daniele Misischii to szalony, nieobliczalny i śmieszno-straszny hołd złożony amerykańskiemu kinu inicjacyjnemu i horrorom z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Jego akcja rozgrywa się w 1988 roku w małym włoskim miasteczku, w którym dobiegający dwudziestki filmowy zapaleniec Gio usiłuje nakręcić, oczywiście na kasecie VHS, swój własny slasher. Pomagają mu w tym przedsięwzięciu jego najlepszy przyjaciel Alberino oraz najpopularniejsza dziewczyna w miejscowości Vanessa, która gra w produkcji główną rolę. Rzecz jasna, Gio jest po kryjomu zakochany w bohaterce, cały wolny czas spędza jednak oglądając kolejne krwawe obrazy i czytając komiksy. Nagle w miasteczku niespodziewanie zaczynają ginąć jego mieszkańcy, a makabryczne zdarzenia do bólu przypominają te z jednej z nowel graficznych, których fanem jest chłopak. Misischia czerpie garściami z konwencji filmów o dojrzewaniu, z kultowymi Goonies na czele, które umiejętnie zestawia z chwytami rodem z horrrowych klasyków w stylu Halloween. Wciągając przy tym widzów w świat nasycony nostalgią za minioną erą, w którym nastoletnie postacie muszą skonfrontować się z mroczną i tajemniczą siłą, a poczucie humoru okazuje się najlepszą odtrutką na czające się wokół zło.