Dla czternastoletniego Noura, głównego bohatera debiutanckiego filmu Yohana Manki, początek lata wcale nie oznacza czasu błogiego lenistwa i beztroski. Mimo że jest najmłodszy spośród czwórki braci, wypełniać musi swoją część domowych obowiązków. Po śmierci ojca chłopcy na zmianę sprawują opiekę nad znajdującą się w stanie śpiączki matką i starają się wiązać koniec z końcem. Podczas jednej ze szkolnych prac zachęcony przez nauczycielkę Nour bierze udział w warsztatach wokalnych. Szybko okazuje się, że chłopak ma niezwykły, wrodzony operowy talent. Skomplikowana sytuacja rodzinna oraz wzorce męskości, jakie dominują w kulturze, w której przyszło mu się wychowywać, nie ułatwią młodemu bohaterowi rozwinięcia skrzydeł i nowej pasji. Entuzjastycznie przyjęty na festiwalu w Cannes film francuskiego reżysera korzysta ze sprawdzonych schematów opowieści o dorastaniu. Czyni to jednak w sposób świeży i ujmujący, umiejętnie łącząc kulturę wysoką z prawdziwym życiem. Sztuka ma niezwykłą moc przekraczania granic, zdaje się mówić Manca w swoim wzruszającym, zabawnym i wyjątkowo dojrzałym pełnometrażowym debiucie.